Chromatografia to technika fizykochemiczna, która polega na rozdzielaniu mieszaniny rozmaitych związków. Wyjątkowo popularna jest zwłaszcza jej odmiana jonowa, wykorzystywana stricte do separacji oraz oznaczania jonów. Mowa tutaj choćby o miedzi, cynku, magnezie, żelazie, kobalcie, kadmie, ołowiu, chlorkach, azotanach, bromkach czy siarczanach. Dodajmy, że omawiana metoda pozwala na przeprowadzenie badania w stosunkowo krótkim czasie i z wykorzystaniem próbki o mocno ograniczonej objętości.
Chromatografia jonowa charakteryzuje się przede wszystkim wysoką selektywnością, a także znakomitą powtarzalnością rezultatów. Procedura badawcza rozpoczyna się zawsze od wtłoczenia konkretnego eluentu z kolumny ochronnej do kolumny analitycznej zawierającej tzw. wymieniacz jonowy. Następnie do strumienia eluentu z użyciem dozownika wprowadzona zostaje dana próbka. W dalszej kolejności pod wpływem reakcji chemicznych zmniejsza się wyraźnie przewodność elektryczna eluentu, co skutkuje rozdzieleniem jonów. Zwieńczeniem całej operacji jest zarejestrowanie właściwego sygnału w formie pliku chromatograficznego. Metoda jonowa znajduje szerokie zastosowanie szczególnie przy badaniu wszelkiego rodzaju wód – kranowych, opadowych, morskich, rzecznych, potokowych oraz jeziornych. Poza tym doskonale sprawdza się w procesie analizowania ścieków komunalnych i przemysłowych, materiałów o charakterze biologicznym, substancji typowo gazowych i organicznych, odczynników laboratoryjnych, płynów ustrojowych, roztworów lekowych, napojów chłodzących, alkoholi (wina, piwa) czy innych wyrobów spożywczych.
